Αόρατος Σκύλος

Βία, γέλια μωρών και σκιές στις γωνίες σε ημίφως από πορτατίφ με ριγμένες πάνω τους κόκκινες ξεβαμμένες μπλούζες. Ηχητικοί αυτοσχεδιασμοί ονειρικών μεθέξεων σαν ήχοι από αδειανά μπουκάλια που πετροβολούν σε βρώμικους διαδρόμους μιας ξεφλουδισμένης από αιτιάσεις οικοδομής στο κέντρο της πόλης. Μέσα σε όλον αυτό τον ωρυμαγδό, βαθιά στη σχάση, κείτεται η απόλυτη σύζευξη, η μαγική συναστρία των απατηλών μας έξεων. Δώσε τους τροφή, τάϊσε τους μόρια, κίνησε τους το ρουν, αυτό που τους δίνει οσφρήσεις πικρές στα ιγμόρροια και τους μεταλλάσσει σε βάναυσους δικτάτορες των αισθήσεων. Ένα τσίρκο είναι η ζωή μας, μια παράσταση, στη καλύτερη περίπτωση η πρώτη απογευματινή, ένα αέναο κάρουζελ, ένας αόρατος σκύλος που γαβγίζει κλειδωμένος σε κάποιο μπαλκόνι και τον ακούς μονάχα εσύ.