Κυριακή 2 Δεκεμβρίου 2007

Εντοξόπλασμα

Μάζεψα όλη τη σκοτεινή ύλη χθες και τη χώρεσα σε ένα βαζάκι με υπολλείματα καφέ. Την έβαλα στο πάνω ράφι για εύκολη χρήση αλλά και για να μη μπορούν να την φθάσουν κατά λάθος τα παιδιά και την ανοίξουν και γίνει η μέρα νύχτα και πέσουν ολονών μας τα μαλλιά και τα όργανα και γίνουμε μυτοχόνδρια σε μια πισίνα αποσυντιθεμένης ύλης που παλεύει για τη ζωή της από άτιμα μόρια αντιύλης. Ξέρετε, αυτά που γυρίζουν πίσω τον χρόνο σε μια παράλληλη πραγματικότητα. Καλά δεν έκανα;