Τετάρτη 28 Φεβρουαρίου 2007

Πουγκί κρέατος και αίματος


Φυγοκεντρίζομαι σε αντιδιαστολή με τα αδιάφορα τεκταινόμενα που λαμβάνουν χώρα στον αέρα που με περιβάλλει. Σε ελεύθερη πτώση κατακερματίζομαι, χρηματοοικονομικούς όρους ενστερνίζομαι, μια πραγματικότητα που διαφεύγει και αποφεύγει να αποθανατίσει την μορφή μου. Βαρετό τύμπανο με ξεκουφαίνει, μιας χλιαρής ορχήστρας παραμένω ο ξεκούρδιστος, ο κακόφωνος οδηγός. Κι αν θα με βρείτε να χτυπώ ολοένα και πιο δυνατά και γρήγορα το τύμπανο μου είναι γιατί θα έχει σπάσει και [από καιρό] έχει παύσει να αποκρίνεται στις επιδιώξεις μου. Εκείνες που χάνονται και αντιφωσφορίζουν στον θωλό και χλωμό από άστρα ουρανό. Εκείνες που λιώνουν αζήτητες στο φαινόμενο του θερμοκηπίου που μαστίζει την εγκεφαλική μου ύλη. Παραμένω μάρσιπος της σιωπής και εσώκλειστος φάκελος της φωνής μου.