Εκεχυρεία των συμπτώσεων, πόλεμος εντυπώσεων

Όξινα τα μάτια της χρωμόπολυς πεταλούδας που με περιτριγυρίζει. Έκπτωτη η αξία της στο χρηματιστηριακό φεγκ σούι μιας ακόμης μητρόπολης. Φανφαρώδεις διαδηλώσεις, τριχωτοί λιμοκοντόροι, φαντεζί πυροσβέστες, ακατανόητοι μπουζουκοκέφαλοι αοιδοί στο χιτώνα που περιβάλεται ανάμεσα στο κρανίο και τον εγκέφαλο μου. Ένας αστεϊσμος δίχως τέλος που παρακμάζει, μια χλιαρή αποθέωση σαρκασμού, ένα αυθύπαρκτο λεμάν σε μια γοργή ανάστροφη μέτρηση από το δέκα ως το ένα. Λιανικές γυάλινες σε Γαλλικές μάλλινες που αφήνονται να αφεθούν μέσα στο ρέμα. Σε τούτη την επερχόμενη μυοχαλάρωση, βιώνω μια ανήθικη σιωπή, αποδίδοντας απαραμιλλή σπονδή στο μαντείο των αιώνιων οιωνών. Λιμαίνοντας την ωστική δύναμη των ανέμων, μαστιγώνωντας το νωθρό της βλέμμα με την συγκαταβατική απαξίωση μιας παγωμένης και θαμπής από τα χρόνια, πέτρας.