Λευκό σκότος

Λευκή σκιά που παρασέρνεις την νύχτα στην αγκαλιά του επόμενου πρωινού! Άσπρη σκιά που πέφτεις σε μια ανόσια εχθροπραξία του φωτός με το σκοτάδι. Πώς πάλεσαι και πώς παλεύεις για να ζήσεις. Στα σκοτεινά συντρίμια του εαυτού σου, τον εαυτό σου υπερβαίνεις και εξυψώνεσαι, νικητής έστω για λίγο σε μια διαφαινόμενη ήττα. Αποτρόπαια τα σημάδια σου, φωτίζεις τα σκοτάδια μου. Λευκή σκιά που παρασέρνεις την νύχτα μου, δεν έχω πια πού να κρυφτώ, δεν έχω πια σκοτάδι μες στην ψυχή μου.