Αυτοφυές. Μηρυκάζει και φτύνει σκόρπια σύμφωνα, φωνήεντα και δίφθογγους, τα ανακατεύει με περιστασιακά σημεία στίξης και φτιάχνει μια σούπα από λέξεις που σχηματίζουν νοσηρά νοήματα. Γιατί αποσκοπεί στην απόλυτη αποδόμηση και επικεντρώνεται στην φυγόκεντρο δύναμη των σκέψεων πριν διολισθήσουν και διοχετευθούν στους βρωμερούς σωλήνες της λογικής.
Είπα για μένα
Διακατέχομαι από μοριακά ηλεκτρόνια που τορεντεύουν το σώμα μου αίμα από αυτό που ποτίζει το κρασί και δεν φεύγει. Μια άστατη ενέργεια είμαι, ένας ανθρακικός λεκές στο διάστημα σε συσκευασία μπετόν αρμέ. Ανάμεσα στην αρχή και το τέλος υπάρχει το ενδιάμεσο ως μία πραγματικότητα που ορίζεται από την επίφαση τους.