Τρίτη 2 Ιανουαρίου 2007

Ρημαδοχώρος λεπροκανούμενος αορτικώς εξασφαιρίζοντας


Σχετικά με τον αντικειμενοστραφή ισολογισμό της εξαπτέρωσης:
Κάποτε μάζευα τυροπιτόσκονες στης σοσοράδας το ικρύωμα, με μία ανώφελη λουφοκηδεία περονόσπορου έλουζα την επί χρήμασσοι τυμβονυμία μου. Λικνιζόμενος στο έσαστραι, ραβουλιάζω την ανία μενικοίζοντας τα σπάργανα των. Ρόγχοι ρηχοί και ήχοι χειλικοί που ασημοσκονίζουν το εράνιον, δραπετεύουν λαίμαργα πισινίζοντας λιάκατα στα αγράμπελα. Ρούθουνας της νιότης μου, λουναπάρκ κυράσφερου το ριόνι της κιότας από το περιπτέρι του άσπερου. Σαγανάκι μαρινάτο μανιτάρι στο παρκάκι της εμβληματικής απουσίας για το τεχνολογικό αστεοκαφάκιασμα. Κράμπελ στρικιότης πριονωτής φιοδερδικής απύθμενης λεβεντόδενδρης και σιαβανιμένης λιλιπούπολης. Έσασθαι στα ερμάρια της απόκοτης λογιβριδικής μας.