Σάββατο 16 Δεκεμβρίου 2006

Συλλεκτική σύνθλιψη συστηματικής σύρραξης


Χίλιων χήρων χοίρων σαλτιμπάγκων η αμνησία που έδεσε τον κάβο για το υπερωκεάνιο της ντροπής σου. Σοβαρή διολίσθηση, πνιγηρό απώγειο το εφαλτήριο της αλαφροϊσκιωτης απόρριψης ιδεών σου. Πριονίζεις λίγο - λίγο, καρατομείς κεφαλικά, απογειώνεσαι με πυρηνική σύντηξη, αναρτείς λευκή σημαία, συνερίζεσαι όσους πλήστους εχθρεύεσαι.
Ρημάζεις με συνέπεια την όψιμη πλευρά στο θεαθήναι θέατρο σκιών. Οι προφορικές σου υποσχέσεις σκέτος συρφετός κολασμένων σε αδειανά από ουσία ερμάρια τεχνικών επιμελητηρίων. Ρόγχος αυτομόλησης η οσιοποίηση των πράξεων σου, αποδυναμώνει μέσα από τις διακομματικές ανακατατάξεις το σωματείο των άκληρων πολύτεκνων.
Αποκαυκαλίζοντας τα αποτρόπαια άντια, διασταυρώνεσαι κάνοντας οχτάρια σε φυσιολατρικά συνέδρια ψωμωμένων θρησκόληπτων κυριών. Ατροφικά υστερήματα ηθελημένης αποχής τα καμώματα σου που ευνοούν την ενσωμάτωση των ψυχοσωματικών υποδομών της απομόνωσης σου.
Σε συνδυασμό με την φασκιωμένη σου εσωστρέφεια, πυρπολείς αέναα την αποκρυπτογραφημένη μου λεκτική αναπαράσταση. Είσαι ο φάρος στο πειρατικό καράβι, η μπουνάτσα στον αλκοολικό καπετάνιο, η ρωγμή που αποδιοργανώνει τον αυστηρό χωροχρόνο του αστροφυσικού. Λάριον η εποδομή, ασόφαγε τις υνιόξεις μου.