Πέμπτη 30 Νοεμβρίου 2006

Φορμαλδεϋδη για τον ευπατρίδη


Δρασκελίζοντας τις εφηβικές μου ονειρώξεις που πνίγονται μέσα στα καλάθια της εμπιστοσύνης, απογειώνονται οι επιφυλάξεις που τρέφουν αλλότινοι άνθρωποι σε αλλότινες εποχές για το άτομο μου. Λαβύρινθος σκέψεων ο κουρασμένος μου εγκέφαλος, αποκοιμιέται στην ονειροχώρα, μακρυά από τις κοινωνικές επιπλήξεις των διαρθρωτικών αναδιοργανώσεων. Διαμαρτυρόμενος για την σημαντική αυτή απώλεια, στέκομαι προβληματισμένος από τον απίστευτο φαρισαϊσμό που διακατέχει τα θέλω μου.
Ο χρόνος κτυπάει ανελέητα, αντίστροφα μετρώντας σπέρνει τον πανικό στο χωροχρονικό μου συνεχές και διαστρεβλώνει την φυσική μου υπόσταση γερνώντας μου το DNA μέσα από αλλέπαλληλες χημικές αντιδράσεις. Είναι θέμα χρόνου η εσωστρέφεια των φορμαλιστικών μου επαναστάσεων να οδηγήσει στην πλήρη αποσταθεροποίηση των υποτυπωδών αποφάσεων μου γύρω από το θέμα που μας απασχολεί. Διακέιμενος αρνητικά των όποιων επιπτώσεων, παραμένω ουραγός των επιθυμιών και αποβλέψεών μου, στροβιλίζοντας ακατάπαυστα το λίκνο των Αντικυθήρων σε μια μάταιη προσπάθεια να παγώσω την φλόγα που καίει στην κόλαση μου.
Συρρικνώνοντας σημαντικά την χωρητικότητα των υπέργειων γεωφυλακίων μου, σιγουρεύω αν θέλετε, την ελπιδοφόρα προέλαση των αντικοινωνικών ρευμάτων που επιβουλεύονται τη νοημοσύνη μου.