Εγώ και συ είμαστε δύο

Η ιστορία στηρίζεται σε φανταστικά γεγονότα που συνέβηκαν αυτούσια στο ταραγμένο μου μυαλό:
Ντελεκίζοντας το πεύκι, ικρυώνω το κρεματόριο των ισχνών ενστάσεων μιας αποβουτυρωμένης κενωνίας. Διακορεύω με μια νότα άγρια και ατίθαση το ρημαδοχώρο που αλλοτριώνει τις αφετηρίες φευγαλέων κοινοτοπιών. Και συ φωνάζεις και εισακούεσαι δίπλά σε ένα μανούρκιο που προστάζει τάσεις. Ρυθμός ανεξέλεγκτος που σε σπρώχνει σε δυσμένεια και σε φορτίζει αρνητικά πρόσημα σε μια ένταξη που φαντάζει ολοένα και περισσότερο ένα όνειρο απατηλο - κύρηξες κάσους μπέλι στους άπλάνθρώπούς. Δεν χρειάζεται να αποφεύγεις το κέντρο για να μη κινδυνεύεις να χαρακτηριστείς "in", έτσι δεν είναι;