Δευτέρα 10 Δεκεμβρίου 2007

Η Σχεδία (we've got to get out of this place)

Καινοφανείς εκρήξεις αναταράσουν το σύμπαν. Αλλεπάλληλες σούπερ νόβα αυξομειώνουν το διαστρικό κάρμα. Η σοφία και το ζεν της αρμονίας, της βαρύτητας, της απόστασης και της κοσμικής σχάσης διαχέουν πολύ μακρυά από μας το νόημα της ασημαντότητας μας.
Και ενώ επιλέγουμε να αναλωνόμαστε σε ποικιλόμορφες ασημαντότητες, δείγμα ενός έμφυτου micromanagement - αναλύω αυτό που καταλαβαίνω και μπορώ να επηρεάσω - ξοδεύοντας το οξυγόνο μας σε βρύα και λειχήνες, εκατομμύρια έτη φωτός μακρυά μας, άπειρες απιθανομμύριες κοσμικές καταρρεύσεις ύλης ή σκοτεινής ύλης καταναλώνονται από μια απύθμενη μαύρη τρύπα.
Απίστευτοι μαθηματικοί συνδυασμοί που κερδίζουν εκατομμύρια Λόττο, επαληθεύονται και αναπαράγονται διαρκώς και γεννούν ανθρώπους και πολιτισμούς και κοινωνικές συμπεριφορές που μπορούν να επεξηγηθούν με πάναπλες εξισώσεις διπλών μεταβλητών σε ένα χωροχρονικό stream που δεν γνωρίζει αρχή και τέλος.
Μυώνες, μπράτσα, νεύρα, απολήξεις, αίμα, πολύ αίμα, καρδιές και αδύνατο συκώτι. Ιδρώτας, σφύξη, πίεση υψηλή σε μία οσμωτική πίεση πρωτεϊνων. Μέταλλο, χώμα και ήλιος οδηγός σε μία ευθεία που οδηγεί στο τέλος του ορίζοντα, σε ένα Event Horizon που όλα γίνονται πιθανά, που καταρρίπτονται όλες οι φυσικές και μαθηματικές πιθανότητες.
Μια ανωμαλία, ένα κοσμικό λάθος, η σμίξη δύο παράταιρων υλικών στο λυκόφως ενός καταστροφικού σεισμού. Και όλα αυτά σε μια πλάση που χωράει όχι έναν, αλλά πολλούς θεούς - και ανθρώπους.