Λογικοκαυσόξυλα για ενoχοπροσάναμμα

Χίρχιλες εκπτώσεις ανεφάρμοστων μιασμάτων
και ξεραϊλας πανομοιότυπης εμφατικά δίχως λέξεις
διενεργούν αμφίσημες εύγλωτες μυρηκάσεις
διασκορπίζωντας ανηλεώς κλάστερς ξάστερης
άσπιλης, αμόλυντης, ασίγαστης ηθικοφρένειας.

Στροκάρω τις λέξεις στη μέση με ηχηρό πλατάγιασμα της γλώσσας
φρενάροντας απότομα στα χιαστή δίφθογγα που διακυβεύουν την ευμάρεια,
μιας ώσσας της γλώσσας και στα φαντεζί λουλόυδια που κρύβουν
τόσο πρόστυχα από κάτω τους το ίδιο τους το χώμα.

Γύρη απ' την ομήγυρη στην καθολική σύναξη των απόμαχων
μονίμως ατάλαντων απαίδευτων στην γλώσσα και στους ήχους
που παράγουν οι λέξεις όταν βρουν τον σωστό ρυθμό και χορέψουν
μεταξύ τους κάτω από χρώματα νοηματικής συγχισης.

Τραυλίζω επαινόντας τα υποκείμενα που φανερώθηκαν σε μια
αόριστη πρόταση χωρίς προθέσεις, δεχόμενη επιθέσεις,
εξ ορισμού πέφτωντας σε αντιφάσεις που ορίζουν οι αντιθέσεις
σαν μια καλογυαλισμένη γυάλα που δεν έχει νερό
παρά μόνο ψάρια.

Έκτοτε διαμένω πυρομανής, φόκο βάζοντας στην φόρμα και στους Τέκτονες
της Λογικής, της Σειράς, της Τάξεως, της εντιμότητας του σύμπαντος,
στον Ισημερινό μιας ανεστραμμένης γεωφυσικής, στον τουρλωτό τρούλο
μιας ανέφικτης θρησκείας. Πυρ.