Μεταμεσονύκτιο Έγκελ-φαλλικό κακάδι

Τεθλιμμένοι Καίκτυπες, λυμώνουν στα παρεξής έκεια. Διασταυρώνουν τα φινιριστά ρύγχη τους σε παγιωμένες κρις κρος αναμοχλεύσεις. Νοστιμίζουν τις φθονερές δίφθογγες επάλξεις των. Διαμένουν απυρόβλητοι, βιβλιοκρατούμενοι σα σύζευγοι, μονοετείς και φραστικά ανέντιμοι της γης πιλότοι. Δεν θα κτυπήσει πένθιμα η πόρτα της αυγής ως υποσχέθην. Μόνο θα στέκουν στις παρυφές μιας σκιάς, ανέκφραστοι, ασάλευτοι κι ανεπιτήδευτοι - σιωπηλοί λαπαροσκόποι μιας ανέντιμής διπλοτονιζούμενης κακεντρέχειας.