Παρασκευή 2 Μαρτίου 2007

Μπαλέτο στο χωροχρονικό ασυνεχές


Η μαγεία του ανάστροφου με συνεπαίρνει. Σαν τρελλός κάνω για να δω την ανάποδη είκονα, το άσπρο που κρύβει το μαύρο, την φασαρία που κρύβει η σιωπή και τον όχλο που κρύβει την μοναχική μορφή. Ζούμε σε άτιμους καιρούς, έτσι λέμε πάντα, αρμέγουμε τη μιζέρια μας λίγη-λίγη για να μας φτάσει σε όλη μας τη ζωή. Συγκέρασμα ετερόκλητων παρορμήσεων και άτολμων αποφάσεων, έρμαια του καθεστώτος που επικοινωνεί στα εγκεφαλικά μας κύτταρα, σε μια συντεχνία δεκάλεπτων που ενώνονται για να μας ρουφήξουν τη ζωή. Ο Θάνατος είναι πάντα νεκρός για τους ζωντανούς και ο αέρας οι λέξεις για την ποίηση που στοιχειοθετείται και συγκεράζεται στο ατέλειωτο πανηγύρι - κουβάρι που ξετυλίγεται λίγο - λίγο και κάποτε τελειώνει, η ζωή.