Σοφαροί των έοκκων την ώσει

Μαγικές εκφάνσεις των αέναων θραύσεων.

Φάρες που φάσκουν στην αδηφάγα ενσάρκωση των μυσταγωγήσεων μας.

Ρόμβες εκατέρωθεν που ρυμουλκούν την ώσσα μας με βρώση.

Είναι πιθανό να πάσχω, είναι πιθανό να χάσκω.

Σωροί από λάβδανο που αιωρείται στην έκφανση του εγώ.

Στρωβιλίζοντας στην αέρινη μαεστρία που μας δένει πισθάγγωνα,

θα περαμένω απαθής

θα παραμένω ο εαυτός μου

στην τρελή λεηλασία των παραισθήσεων που με καταπίμπτει - 

η γαρ οι μεόυσοι δε λέγασοι τα ίδοις όμμασοι.