Γιατροί Χωρίς Ματοτσίνορα

Φιλική φυγή στις ενγενείς αποσπάσεις μιας μυωπικής διόρασης. Ένα καθεστώς με φατριές προυχόντων τιθασσευμένοι να ακούν, να μηρυκάζουν, να απολεπίζουν με γάρμπος τους μανικιουρισμένους όνυχες της πρότερης όμο σάπιενς νιότης μας. Σαν το κούτσουρο στέκουμαι σε αδειανό ξηρό λειβάδι, σας ορώ χλωμός, σε άδεια από ροή ποτάμια, αποσυνθέτωντας το σκηνικό μιας σπάταλης άνοιξης που ξώκειλε τον εαυτό της στο χειμώνα. Σαν τις τρίχες στο πάτωμα δημιουργώ εικονικα ρήγματα στο έδαφος που λιώνει το χώμα από την βροχή που έρχεται από τα σύννεφα που μου κρύβουν τον μειλίχιο ήλιο. Σήκω Φάντη συκοφάντη κι απόσχισε τον εύηχο ευνούχο νου σου!