Σαλιγκάρι, αιφνιδίασε!

Η φασαρία από τον παραθυρότοιχο με εκνευρίζει. Μου διακορεύει τα ώτα και τεμαχίζει σε μπλόκια την αποσπερματοποιημένη αναισθητέκκριση. Τσεκουρώνω βέβηλα τις άτευκτες γωνίες του, στον θαλασσί τον τοίχο, στο παιδικό δωμάτιο μιας έκφυλης σύγχισης. Ναι, κομπρεσσάρω ωστικά τους ανέπαφους εδώ και χρόνια ακροδέκτες σας - μαντάρω την τρύπια κάλτσα που χύθηκαν τα μυαλά σας, όλοι θύματα κινούμενων ροζ εικόνων. Προβλέπω διαβολόστροφες, αντίκειμαι στις εκπτώσεις που στενεύουν το εγκεφαλικό μου ώρυγμα - αυτό που έσκαψα για να σας χώσω μέσα. Γιατί σαν ανεκμετάλλευτα ωάρια, θρυψαλίζετε τους οπτικούς μου υπερκρύσταλλους.